Η αρχή λειτουργίας των ηλεκτρικών επαφών

Οι ηλεκτρικές επαφέςείναι δύσκολο για ένα μόνο καθαρό μέταλλο να ικανοποιήσει όλες τις απαιτήσεις της επαφής. Με την ανάπτυξη του συστήματος διανομής κενού σε μεγάλη χωρητικότητα, τα υλικά επαφής έχουν βιώσει τη διαδικασία ανάπτυξης από ένα μέταλλο σε δυαδικά και στη συνέχεια σε σύνθετα υλικά πολλαπλών συστατικών. Σε διαφορετικές περιπτώσεις εφαρμογής, οι απαιτήσεις για υλικά επαφής έχουν επίσης διαφορετικούς βαθμούς έμφασης. Υπάρχουν πολλές αντιφάσεις μεταξύ των φυσικών ιδιοτήτων των υλικών επαφής.

1.(ηλεκτρικές επαφές)Το χαμηλό επίπεδο αποκοπής απαιτεί το υλικό να έχει χαμηλή αγωγιμότητα, θερμική αγωγιμότητα και χαμηλό σημείο τήξης. Η υψηλή ικανότητα θραύσης, η αντίσταση συγκόλλησης με σύντηξη και η ηλεκτρική αντίσταση στη φθορά απαιτούν τις αντίθετες ιδιότητες. Αυτή είναι επίσης μια από τις μεγαλύτερες δυσκολίες στην ανάπτυξη υλικών επαφής.

2.(ηλεκτρικές επαφές)Τα υλικά με αντίσταση συγκόλλησης με σύντηξη είναι γενικά εύθραυστα και έχουν χαμηλή αντοχή, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με τις απαιτήσεις για υψηλότερη μηχανική αντοχή, αντίσταση παραμόρφωσης και ηλεκτρική αντίσταση στη φθορά της επαφής. Προκειμένου να λυθεί ή να μειωθεί η παραπάνω αντίφαση, οι περισσότεροι εργάτες υλικών πιστεύουν ότι το κράμα είναι η μόνη επιλογή. Στην επιλογή των στοιχείων κράματος, υπάρχουν οι ακόλουθες τάσεις σύμφωνα με διαφορετικές απαιτήσεις